My Yummy Crew (Part 1)

My Yummy Crew (Part 1)





“Di ko po alam, subukan ko na lang po gawin yung ginagawa ng ibang crew. Pag natanggap na ‘ko, dun ko na lang po gagalingan. Matutunan ko naman po siguro lahat yun eh,” sagot ni Carlo.

Hindi ko maiwasang mapatulala sa gwapo niyang mukha habang ini-interview ko siya nang mag-apply siya bilang service crew sa aming branch.

Kaiba sa mga sinasagot ng iba pang mga ini-interview ko hindi mo talaga tatangapin ang taong ito bukod sa parang hindi nya alam kung anu pinapasukan nya ay parang hindi sya interesado na makapasok.

Dahil sa gwapo sya at maganda ang kanyang pangangatawan at sa height nya na 5’9” ay tinanggap ko rin sya. Sobrang subjective talaga ang naging decision ko bilang Manager ng branch ng fastfood na pinagtatrabahuhan ko. Kahit pa ang mga kasabayan nya sa paga-apply ay puro my mga experience na at my sense ang sinasabi at ang iba pa ay pure English ang sagot.

Gwapo tlaga sya, sobrang pink ang labi nyang medyo makapal, sobrang kinis at maputi ang balat, medyo makapal ang kilay, matangos ang ilong, malinaw ang mata, sunod sa uso ang buhok at sobrang baby face. May pagkakawig sya kay Enzo Pineda sa ibang anggulo.  Ang katawan nya ay sobrang macho, fit na fit sa pink nyang polo shirt at skinny jeans, matipuno at lalaking-lalaki ang dating, sobrang yummy.

Hayst! Hindi ko nga alam kung bakit crew ang pinasukan nyang trabaho kasi pwede syang maging artista o kaya maging commercial model.  Sobrang risky ang pag-hire ko sa kanya dahil 23 na sya at malapit na sya sa age limit na 24. Bukod dun ay wala pa syang experience at high school graduate lang sya.

Pero ganun pa man, ako ang manager at ako ang HR. Ngayon it is my decision whether to hire an applicant or not, maybe by subjective or objective point set by the company. This time kahit subjective ‘to, inisip ko na lang na marketing strategy ko ito to attract more customers. Sino ba naman ang taong ayaw makakita ng goodlooking na crew at di ba mas appetizing kung kakain ka tapos ang makikita mo ay gwapong mga crew? Kaya bukod kay Carlo, ang iba pang mga crews and employees ay kung hindi pleasing personality ay sobrang good-looking.

Hindi na bale kung wala pang experience, may training naman at eventually matuto rin ang mga hina-hire ko, all I want now is a pleasing and lovely environment.





By the way, I’m Andrew, 24 years old, manager sa isang fastfood along Commonwealth Avenue. I was promoted some 2 years ago. For some, it’s an easy road for me pero I started as a crew when I was 17 years old, to support my studies para matapos ang college ko dahil wala na akong parents at sa lola ko na lang ako nakatira na umaasa lang sa pension nya. I need to be independent and wise.

Nung grumaduate ako sa kurso kong Marketing ay nag-apply akong Managerial Trainee. Nag-train ako for a year at na-confirm as manager, dati sa malaking mall ang branch ng fastfood namin pero dahil na rin sa expansion kumuha sila ng mga manager na maghahandle ng new open stores and luckily I got the position. Ang store namin is my kingdom and premises ko to my rule should be followed and my strategies should be implemented.

I’m a discreet bi, sobrang pamintang buo. Hindi ko alam kung kalian ko na-realize na ganito ako. Pero nung bata ako ay tinitira ako ng kapitbahay ko at tsinutsupa ko sya. Lumaki akong ganun pero hindi ko pa alam kung anu ang ginagawa namin hanggang nakalakihan ko yun at hinahanap-hanap ko na yun at natigil lang nung medyo nagbinata na ako at nagkaisip ako. Sex pala yun! Hahaha!

Naging ganap akong malibog at nakaranas ng iba’t ibang putahe, minsan top pero madalas bottom. Maliit lang ako sa height na 5’6”, pero hindi rin papahuli sa kakyutan, kamukha ko raw si Martin Del Rosario. Pati ang pangangatawan ay tulad din sa kanya.

“Sir Andrew, kain na po ako. Nagugutom na ako eh,” sabi ni Carlo habang chinecheck ko ang mga standing and sales report ng store namin.

“Huh!? Eh di ba ka papasok mo pa lang?” sagot ko naman.

“Eh sir wala pa naman pong masyadong tao eh. Saka mamayang dinner time marami na pong tao baka hindi na po ako makakain, gutom na ako eh,” sabi nya habang hawak ang tyan na na lalong nagpa-fit sa suot nya, habang naka-smile na para bang nagmamakaawa sa akin.

Shit! Ang gwapo nyang tingnan sa ganung ayos. Mula ulo ay pinasadahn ko sya ng tingin pababa hanggang napadako ang aking tingin sa kanyang hinaharap na sobrang bumbukol sa fitted nyang slacks. Wala kasi syang apron nang pumunta sya sa akin.





Damn! Ang laki nun, parang my face towel na nakabilot sa loob nun! Shit! Ang yummy talaga nya. Sabay napalunok ako ng laway. Natauhan na lang ako nang tawagin nya ang pangalan ko at ipasok ang kamay nya sa kanyang bulsa.

“Sir Andrew, sige na pa-authorize na po ng meal,” untag nya sa aking kamalayan.

Hindi ko alam kung napansin nya ako o hindi, pero wala akong pake nasiyahan ako sa natanaw ko.

“Sige na nga punta ka kay Myla. Sabihin mo yang meal mo,” tinuro ko ang cashier na naka-duty nung mga oras na iyon.

“Salamat sir, kayo po ba hindi kayo nagugutom?” pahabol na tanong nya pa sa akin.

“Ah ako, hindi. May ginagawa pa ako eh,” sagot ko.

“Ah okay po, para po kasing natutulala kayo diyan eh,” sabi nya.

“Ah hindi, baka nauubusan lang siguro ako ng oxygen at saka marami lang ako iniisip,” ang pagmamaangan ko sa kanya.

Nahalata pala ni gago.

“Sige po kain na ako, gutom na ako,” sabay ngiti at kindat sa akin at talikod.

Gago ‘to, sabi ko sa sarili ko. Pero sa loob-loob ko ay sobra akong nakikiliti at kinikilig.

Hayst. Marami naman akong mga hinire na good-looking pero si Carlo lang talga ang trip ko dahil sa bukod developed na ang katawan nya ay sya lang may lakas ng loob na biruin ako ng mga ganun. Hindi ko alam kung alam nya ang lihim ko pero gusto ko ang mga ginagawa nyang paglalandi sa akin. Yung iba mga crew ko kasi ay parang mga totoy pa at wala pang alam sa buhay.

Okay naman si Carlo bilang isa sa mga crew sa branch namin — masipag, maaasahan, at mabilis kumilos. Hindi nga ako nagkamali sa pag-hire sa kanya dahil sa madali nga syang natuto at napapansin ko lagi kaming binabalikan ng mga customers namin lalo na yung mga batang beki at mga teenager na babae.

Ang galing talaga ng marketing strategy ko. Hahaha!





Okay talaga sya nung mga unang buwan nya sa store. Pero nung mga sumunod na buwan ay napapadalas na ang mga late nya, minsan 5 minutes, minsan naman ay 10 minutes hanggang 15minutes. Maluwag ako kung sa maluwag as long as nagagawa nila ang trabaho nila.

Nang minsan na ma-late sya ng 30 minutes ay kinausap ko na sya. Pinagsabihan ko na hindi na tama ang nangyayari at ayoko na syang male-late pa dahil kung hindi ay baka i-suspend ko sya o mapilitan akong i-terminate sya agad. Kahit hindi bukal sa loob ko iyon ay sinabi ko yun para matakot na rin sya. Buti na lang at naintindihan nya yun at sumang-ayon naman.

Hindi pa ako handang pakawalan sya lalo pa’t hindi ko pa sya natitikman. Tikman talaga? Well, sa sobrang busy ko sa store namin ay wala na akong time para magkaroon ng lovelife o sex life man lang. Last time na nakipag-sex ako ay nung hindi pa ako promoted. Sa kapwa kong tranee iyon na bi rin. Hindi ko na sya nakikita at wala na rin akong balita dahil hindi na sya na-confirm as manager.

Hindi na na-late si Carlo nang isang lingo, gaya ng pangako nya at sa pinirmahan nya sa memo. Pero pagkatapos nung linggong iyon ay na-late sya ng isa’t kalahating oras.

Okay lang sana ma-late pa ng ilang minutes pero isa’t kalahating oras at knowing na may nag-sign na sya na memo ay hindi na maganda yun.  Sinabihan ko sya na kakausapin ko sya sa office ko mamaya.

Maliit lang office ko dahil hindi naman ito pang-opisina talaga. Ginagamit lang yun sa pagbibilang ng pera at pag my ginagawa akong report at kailangan ko mapag-isa. Parang kasing size nya ang CR na maliit lang at siguradong pag naging dalawang tao ay medyo magkakasisikan. Meron isang table at merong isang lababo malapit sa pinto. Sa makatuwid para syang isang CR kaysa sa isang opisina.

Gumagawa ako ng sales report ko nang kumatok si Carlo sa pintuan ng office ko.

“Sir, pnatawag nyo raw ako,” tanong nya.

“Oo, break mo na ba?” sagot at tanong ko.

“Opo, sir,” sagot nya sabay sandal ng kamay sa may lababo na malapit sa aking likod base sa peripheral vision ko.

Sinave ko muna ang gingawa ko at baka mawala pa ang ginawa kong report, ayokong malintikan, at saka na ako humarap ako sa kanya.





Putang ina! Bakit bukol nya ang tumambad sa akin? Hindi ako handa. Wala na syang apron at nakasandal ang isang kamay sa lababo na medyo elevated at kitang kita mo talaga ang namamagang tarugo nya na nasa likod ng kanyang slacks.

Shit! Ang sarap! Pinasadahan ko ang kanyang gwapong mukha, ang matipuno nyang katawan at bumalik sa kanyang umbok. Medyo nakalihis yun pakaliwa, napakalinis at nakakatakam. Bigla akong napalunok, natigilan ako ng pagtulala nung basagin nya ang paghubad ng mata ko sa kanyang katawan.

“Sir, ayos lang po kayo?” Tanong nya sa akin habang nakangisi sa akin.

“Ah okay, ehem (napaubo ako). Anong nangyari, Carlo? Bakit late ka na naman? Akala ko ba nagkaintindihan na tayo?” Sunod-sunod kong sabi ko sa kanya.

“Sorry po sir, masyado po kasing traffic saka na-late na po akong nagising eh, my party po kasi sa kapitbahay namin eh,” sabi nya sa mababang tono at payuko sa akin, na tyansa ko naman upang tingnan sya ulet.

“Alam mo naman na lagi namang trapik eh, bakit hindi ka umalis nan maaga, at alam mong my pasok ka naki-party ka pa?“ pagalit ko sa kanya.

“Hindi naman po ako nakipag-party, sir. Maingay lang kaya hindi ako nakatulog,” alibi nya.

“Talaga lang ah, eh anong gagawin natin ngayon? Hindi na naman kumpleto hours ng pasok mo ngayon? Ganun na lang ba yun? Pano yung staffing hours natin? Closing ka na nga, nale-late ka pa,” panggigiit ko sa kanya.”

“Sorry po talaga, sir. Hindi na po mauulit. Hindi na ako male-late ulit,” pagmamakaawa nya.

“Sorry na lang lagi, Carlo, laging sorry na lang,? Carlo, last na ‘to. Pag na-late ka pa, mauuna pa ang suspension paper mo bago ka pa maka-bundy clock,“ takot ko kay Carlo habang nakangiti sa akin, sabay patong ng kanyang kamay sa aking balikat.

“Sorry talga, sir, hindi na mauulit. Kahit ano gagawin ko para makabawi ako.”

Kinalibutan ako sa mga oras na iyon at hindi ko alam ang aking gagawin. Bahagya kong kinabig ang kanyang kamay at inalis ito sa akin balikat.

“Sorry, sorry, siguruhin mong hindi na ito mauulit, sige mamaya mag-OT ka punan mo yung oras na na-late ka ngayon,” sabi ko sa mahina kong boses.





Masyado pang maaga para gumawa ng kasalanan.

“Okay po, sir,” sagot nya sabay alis na sa aking opisina.

Sobra akong pinagpawisan dun at kapag tumagal pa kami sa ganung sitwasyon ay hindi na ako makapagpigil at baka dakmain ko na lang ang pumuputok na burat nya sa kanyang harap. Shit! Bida sa sarap!

Bumalik na ako sa ginagawa kong report at baka hindi ko na iyon matapos kapag iisipin ko pa sya. Sumapit na ang gabi at paubos na nang paubos ang customer namin. Magsasara kami ng alas diyes at nakapagsara kami ng 10:15 dahil sa babaeng naghintay pa sa boyfriend nya yata na hindi man lang umorder, ang ending wala naman dumating.

Banas ang ibang crew dahil gusto na nila umuwi pero gaya ng iba, they need to stay a little longer dahil sa kailangan pa nila maglinis. Nang malinis na ang buong floor ay pinauwi ko na silang lahat. Isa-isa na silang dumaan sa office ko para magpaalam umuwi habang ako ay kinokumpleto ang sales tally ng araw na iyon. Ang huli ay si Carlo.

“Sir, alas onse na ho, uwi na rin po ako,” sabi nya na may halong pagkukupirma habang nakadungaw sa pintuan ng aking opisina.

“Ayos ka lang Carlo? Isa’t kalahating oras kang na-late ‘tas uwi ka na agad, samantala ako halos double shift na yata ako, hiyang hiya naman ako sa iyo,” sarkatisko kong sabi.

“Sabi ko nga sir, eh linisin ko na nga rin kitchen eh,” sabi nya sa akin at tumalikod na sya at nag-focus na ako uli ako sa aking ginagawa.

Madilim na ang store dahil patay na ang mga ilaw sa floor at ang liwanag na lang ay nangagaling sa may kitchen at sa aking opisina. Kaming dalawa na lang ang nasa loob at wala na rin mga tao sa mga katabing establisyemento at kung meron man ay ang guwardya na lang na malamang ay nagsisyesta na.

Wala akong ibang nasa isip nun kundi ang matapos ang aking report para makauwi na rin at makapagpahinga. Mga bandang 12:10AM nang  kumatok si Carlo. Hindi ko muna sya hinarap dahil pinatay ko muna ang laptop ko at humigop ng kape na lumalig na rin sa katagalan nito sa desk ko.

Humigop pa rin ako ng kape at haharap na ako sa kanya habang wala akong kamalay malay na nasa likod ko na pala sya. Dahil sa maliit lang ang aking office at naging malaki ang aking paggalaw ay bumangga ang tasa ng kape ko sa kanya tyan at nagtuloy tuloy pababa sa kanyang pantalon.





“Shit!” pareho naming nabulalas ni Carlo at pareho kaming nataranta.

Kumuha ako ng pamunas kung saan at sa muling pagharap ko kay Carlo ay tumambad sa akin ang kanyang katawan na bahagya nang nahubaran dahil isa isa nyang tinatanggal ang kanyang butones. Bigla na naman akong napatulala habang tinatanggal nya ang nya ang butones ng polo nya. Wala pala syang sando o anumang damit sa loob kaya kita ko ang macho nyang dibdib at ang kanyang tyan na may umbok na mga abs.

Hindi man banat na banat, sobrang sarap naman tingnan. Ang macho at gwapo talaga ni Carlo, ang puti at napakalinis. Nagbalik na lang aking kamalayan ng kinuha nya ang basahan na sa aking kamay at pinunas sa tiyan niyang nabasa na kape.. Sobrang taranta at konsensya ko ay inagaw ko ang basahan sa kanyang kamay at pinunas-punasan ang mga basang parte sa kanyang katawan at lumuhod na ako upang mapunasan ang babang bahagi nya.

“Sorry, Carl, hindi ko sinasasadya, sorry talaga,” habang wala pa rin akong kamali-malisya na pinupunasan ko ang kanyang harapan dahil nabasa rin ito.

“Okay lang sir,” sa kanyang mababa at napaka-manly na tinig. Buti na lang at hindi na mainit ang aking kape kung hindi baka ay nalapnos ko na ang balat nya.

Patuloy pa rin ako sa pagpunas sa harapan nya at napasin ko na unti-unti nang lumalaki ang malaki nyang bukol, nahihimas ko na pala ang bahaging iyon.

Shit!! Ang nasabi ko sa sarili ko. Pinagpatuloy ko ang pagpunas at nagkunwari na wala pa rin malisya ang aking ginagawa, habang sya’y wala pa ring reklamo. Bahagya kong diniinan ang aking pagpunas at imbes na kukos lang ang aking gawin ay nilamas ko na ang kanyang harapan.

Shit! Para akong nakukuryente habang nararamdaman ko na ang unti unting paglaki ng kanyang burat, di ko na alam ang gagawin ko at ayoko ng pigilan pa ito. Nahinto lang ako ng bigla syang umehem at nasabi ko na lang ulet ay “sorry talaga Carl.”

Tumingin ako sa kanya at nakangisi sya. Nawala ako sa sarili ko. Patayo na sana ako nang bigla hinawakan ni Carlo ang aking kamay na tila pinapahinto at pinapag-stay ako sa aming posisyon.

“Okay lang talaga sir, ok lang,” ang tangi nyang sinabi.





Hindi na ako nagpakipot pa at tinanggal na ang basahan sa aking kamay at tuluyan nang hinimas ang kanyang naninigas nang alaga.

Taas, baba, taas, baba, taas, baba ang aking kamay.

Tinanggal na nya ang hook ng kanyang pantalon at nagwika, “Pano, sir, ginalit mo na si Junjun?“

“Paaamuhin ko na lang uli mamaya,” at tuluyan ko nang binukasan ang kanynag pantalon. Slacks lang yun kaya mabilis ko lang ito naibaba at ang aking tanging pinuntirya ay ang puti nyang brief.

Naibaba ko na nang tuluyan ang kanyang slacks at bumalik na ako sa kanyang harapan.

Tang-ina, sobrang laki talaga ng kanyang etits dahil kumakawala na ang ulo nito sa kanyang brief. Bigla akong napalunok sa aking nakita. Matagal-tagal na rin ng makatikim ako ng masarap na jumbo hotdog.

Shit!! Inilapit ko na ang ang aking mukha sa kanyang bukol at bahagyang hinalikan ang katawan ng kanyang burat.

“Shit!” ang tangi kong narinig.

Bahagya ko nang binuksan ang aking bunganga at marahang kinagat ang katawan ng kanyang pagkalalaki. Medyo matigas na talaga ito.

Halik, bahagyang kagat, halik, kagat.

“Shit tlaga, sir! Aaaahhh…”

<<< CONTINUE READING NEXT PART >>>





 

From the Same Author:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

%d bloggers like this: